Οι παροιμίες για τον Σεπτέμβριο δεν είναι τόσο γνωστές, όσο των υπόλοιπων μηνών. Εμείς σας παραθέτουμε παροιμίες για τον μήνα Σεπτέμβριο, που είναι σχετικές με την ελληνική γη.

Σε συνέχεια των παροιμιών που ανεβάσαμε πριν αρκετές εβδομάδες για τον μήνα Ιούνιο, σας παραθέτουμε παροιμίες για τον μήνα Ιούλιο, που είναι σχετικές με την ελληνική γη.

Οι λαϊκές ρήσεις και παροιμίες αποτυπώνουν σχεδόν πάντα με αλληγορικό τρόπο βιώματα και αλήθειες της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής γης.

Η λέξη παροιμία προέρχεται από τις λέξεις παρά + οίμος, που σημαίνει κοντά στο δρόμο. Στην αρχαία Ελλάδα συνήθιζαν να δίνουν κάποια συνθήματα ή παραγγέλματα στους πολίτες, τα οποία ήταν γραμμένα πάνω σε πλάκες και τοποθετημένες κοντά στο δρόμο, δηλαδή παροίμον του δρόμου.

Εννοείται πως η κάθε παροιμία αποτελεί έναν πολύτιμο λαογραφικό θησαυρό, που μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά μέσω του προφορικού λόγου. Οι παροιμίες είναι λακωνικές, γλαφυρές και με μεγάλο νόημα βάσει εμπειριών και βιωμάτων, ενώ πολλές φορές χρησιμοποιούνται ντοπιολαλιά και διάφορα γλωσσικά ιδιώματα.

Μαζί θα δούμε μια λίστα από παροιμίες της ελληνικής κοινωνίας για τον μήνα Ιούλιο και της κηπουρικής/γεωργίας.

• Της Αγιάς Μαρίνας σύκα και τ' Αϊ-Λιος σταφύλι. Και της Αγιάς Παρασκευής γεμάτο το κοφίνι.
  
• Τ' αλωναριού τα κάματα, τ' Αυγούστου τα λιοπύρια.
  
•  Χόρτο θεροαλωνιστή, ρώγα ρώγα γυαλιστή.
  
•  Το Θεριστή τον Αλωνάρη, πάμπολλα καρβέλια είναι (μεγάλος θερισμός, πολλά ψωμιά).
• Στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει.
• Πού μοχτάει τον χειμώνα, χαιρέτα τον Αλωνάρη.
• Κάψες τον Αλωνάρη, ευτυχία όλο το χρόνο.
• Αλωνάρης τ' αλωνίζει κι Αύγουστος τα ξεχωρίζει.
• Αλωνάρης μαραίνει τα χορτάρια και ο Αύγουστος τα παλικάρια. 
• Αλωνάρης αλωνίζει, στάρι το χωριό γεμίζει. 
• Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.
• Έτσι το χει το λινάρι, για ν' ανθεί τον Αλωνάρη (για ιδιότροπους ανθρώπους, όπως και το λινάρι που ανθίζει μες στον καύσωνα και το λιοπύρι).
  
• Το νερό του Αλωναριού παραλίγο σα φωτιά (για την κακή βροχή του Ιούλη).
• Γαμπρός αλωναριάτικος, κακό χειμώνα βγάνει.
• Η καλή αμυγδαλιά ανθίζει το Γενάρη και βαστάει τ’ αμύγδαλα όλο τον Αλωνάρη.
• Πρωτόλη (Ιούνιε), Δευτερόλη (Ιούλιε) μου, φτωχολογιάς ελπίδα.
• Το τραγούδι του Θεριστή, η χαρά του Αλωνιστή.
• Χιόνισε μέσα στο Γενάρη, να οι χαρές του Αλωνάρη.