Μιας και τις προηγούμενες μέρες μιλήσαμε για το ελληνικό γκι ή αρκουδοπούρναρο, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τον Σχίνο, ένα θάμνο που έχει παρόμοιους οπτικά καρπούς με αυτούς του αρκουδοπούρναρου.

Ο Σχίνος είναι ένας αειθαλής θάμνος και πιο σπάνιες φορές δέντρο, γνωστός και ως Πιστακιά. Στην ίδια κατηγορία αυτή ανήκει και το Μαστιχόδεντρο της Χίου. Αγαπάει το μεσογειακό κλίμα και τις παραθαλάσσιες περιοχές. Εμφανίζεται περισσότερο στη Νότιο Ελλάδα.

Άλλα γνωστά ονόματα του Σχίνου είναι Σκίνος, Σχινάρι Πιστακία, Πιστακιά, Πιστακολεντίσκος και Λεντίσκος.

Τα φύλλα του είναι τόσο ιδιαίτερα στην μορφή, αφού είναι δερματώδη, όσο και στην οσμή, αφού έχουν χαρακτηριστική μυρωδιά. Ανθίζει την άνοιξη έως το καλοκαίρι, ενώ μετά δημιουργεί κόκκινους και σκούρους σφαιρικούς καρπούς. Ξεκινάει με άγουρους ασπροπράσινους καρπούς, οι οποίοι ροζίζουν, μετά κοκκινίζουν και τέλος φτάνουν στην ώριμη φάση τους μ' ένα σκούρο μωβ ή μαύρο χρώμα. Η αλήθεια είναι ότι οι καρποί του είναι τόσο εντυπωσιακοί, που φέρουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την ανθοφορία του.

Έχει πολύ δυνατό ριζικό σύστημα, που ακόμη και αν κόψουμε το θάμνο κι έχουν μείνει οι ρίζες μέσα στο έδαφος, το πιο πιθανό είναι ότι σε λιγότερο από ένα μήνα, ο θάμνος θα έχει ανθίσει ξανά.


Το αρκετά διαδεδομένο σχινόψωμο της Κρήτης φέρει καρπούς σχίνου, ενώ η συλλογή της ρητίνης λέγεται ότι μαζεύεται για βρογχικές παθήσεις.

Παρακάτω δείτε μερικές φωτογραφίες από τον Σχίνο.