Ένα από τα εντυπωσιακότερα άνθη την άνοιξη είναι αυτά της Μαγνόλιας. Το όνομα του φυτού προέρχεται από το όνομα του βοτανικού Πιερ Μανιόλ. Στην Ελλάδα και δη στον προφορικό λόγο το συγκεκριμένο φυτό το προφέρουμε ως Μανώλια/Μανόλια. Θεωρείται φυτό το οποίο εμφανίστηκε πριν εκατομμύρια χρόνια και χρονολογείται ότι υπήρχε πριν τον ερχομό της μέλισσας.

Θεωρείται φυλλοβόλο και αειθαλές δέντρο, ωστόσο μπορεί να καλλιεργηθεί και ως θάμνος. Αυτό για το οποίο φημίζεται η Μαγνόλια είναι και τα παστέλ χρώματά της και το άρωμα των ανθών της. 

Τα χρώματα των λουλουδιών της είναι ροζ, μωβ, λευκά και διάφοροι υποτόνοι αυτών. Παρατηρώντας το δέντρο από μακριά, τα άνθη μοιάζουν σαν πεταλούδες, που έχουν καθήσει πάνω στα κλαδιά του δέντρου.

Ανάλογα το είδος της Μαγνόλιας που έχουμε, θα πρέπει να διαλέξουμε ημισκιερά ή ηλιοφανή μέρη για την τοποθέτησή της. Το χώμα το οποίο χρησιμοποιούμε πρέπει είναι ελαφρώς όξινο και να σιγουρευτούμε για την πολύ καλή αποστράγγιση του. 

Αναφορικά με το πότισμα, τους ανοιξιάτικους και φθινοπωρινούς μήνες ποτίζουμε 1-2 φορές την εβδομάδα, ενώ τους πολύ ζεστούς μήνες του έτους ποτίζουμε πάνω από 2 φορές την εβδομάδα.

Λιπαίνουμε στην αρχή της άνοιξης και στην αρχή του καλοκαιριού. 

Σχετικά με το κλάδεμα της, προβαίνουμε σε κλάδεμα μετά την ανθοφορία της, που σημαίνει ότι για τις αειθαλείς ποικιλίες κλαδεύουμε μέσα στην άνοιξη, ενώ για τις φυλλοβόλες κλαδεύουμε την περίοδο του καλοκαιριού. Το κλάδεμα πέραν της ώθησης, που προσφέρει στο φυτό μας, θα πρέπει να γίνεται και για το σχήμα που θέλουμε να του δώσουμε, ειδικά στην Μαγνόλια τα πρώτα της έτη στην τοποθεσία που θα την βάλουμε.

Πολλαπλασιάζουμε το φυτό με εναέριες καταβολάδες, με σπόρο και με μοσχεύματα. Όπως καταλαβαίνετε, ο πιο εύκολος και σίγουρος τρόπος πολλαπλασιασμού είναι τα μοσχεύματα.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε φωτογραφίες, από τις δικές μας δύο ποικιλίες, που είναι φυτεμένες σε γλάστρα.